خاطرات جا مانده

چند وقتی حدود ٣ روز  فکر کنم نی نی بلاگ برام باز نمیشد برام همه چی باز میشد جز نی نی بلاگ بعد همسری فیلتر شکن نصب کرد باز شد  بعد از اون نتم مشکل پیدا کرد واسه همین خاطراتی جا موند به صورت خلاصه مینویسم

اینکه هفته پیش مامانی از سفر برگشت ما هم کلی خوشحال رفتیم فرودگاه دنبالش منم مثل بچه ها شب از خوشحالی خواب به چشمم نمیومد خلاصه روز بعدش همگی خونه مامانی جمع شدیم گفتیمو خندیدیم و بازی کردیم اما چه بازی موشک بازی موشکهای کاغذی درست میکردیم گروه اقایون در مقابل گروه خانما و انگار اقایون دل پری از خانما داشتن همچین موشک ها رو نوک تیز درست میکردن و با سرعت بالا مینداختن انگار سوزن به بدنت خورده نه موشک کاغذی

برگشتنی منم به تقلید از همسری که خیلی سریع و راحت دنده عقب میگیره و با یه چرخش فرمان ماشین از کوچه میاد بیرون این کارو انجام دادم اما گویا فرمانو برعکس چرخوندم و به درخت زدم گل گیر سمت چب ترکید و اینه شکست و همه چی کوفتم شد و نخود هم ترسید و همسری گفت فدای سرت اصلن ناراحت نشو و گفت پیاده شو ماشینو درارم چشمامو بستم نمیخاستم ببینم چه گندی زدم از همسری پرسیدم خط خورد گفت نه عزیزم ترکید اون لحظه دوست داشتم بپرم بغل همسری و بگم دوست دارم مهربون

برای تنبیه خوده به همسر اعلام کردم به دلیل اینکه خرج گذاشتم رو دستت این ٥ شنبه جمعه بیرون نمیریم مانتو و کفشی هم که قرار بود بخرم نمیخرم اما همسر ٥ شنبه به همراه خاله اسیل و عمو سرمد رفتیم بیرون و شام بیرون خوردیم و جمعه به همراه مامانی و خاله جونی ها رفتیم حرم عبدالعظیم حسنی زیارت اونجا کلی سعی کردم از نخود عکس بگیرم اما هیچکی حال نداشت همه گفتن با زبان بی زبانی کشتی ما رو با وبلاگ اما فعلن از کفشو مانتو خبری نیست گرچه قولش را این هفته داده